Дар ҳаёти ҳаррӯза матоъ як ҷузъи зиндагии мост, барои гарму зебо истифода мебарем, аз онҳо табъи хуш мегирем.Матоъҳои имрӯза хеле маъмуланд, аммо оё медонед, ки дар гузашта барои мо матоъ набуд, он барои инкишоф ёфтан ва имруз матои моди мо шудан муддати дароз сарф кард.

Дар панҷоҳу шаст ҳазор соли охир мо моҳидорӣ ва шикорӣ мекардем, матои пӯшидан надорем, баъдан барои пӯшидани баданамон ва гарм нигоҳ доштани пӯсти алаф ва ҳайвонотро истифода мебарем. Ин услуби матои аслии мост.

Ҳикояе ҳаст, ки «Одаму Ҳавво» ном дорад, Худои Яҳува, аз хок ду кӯдак ба вуҷуд меорад, яке Одам ва дигареро Ҳавво мегӯянд. Рӯзе онҳо меваеро медузданд, то аз дарахтони замин бихӯранд, Сипас чашмонашон сабук шуда истодааст, аммо бадани онҳо бараҳна аст, Яҳува маторо барои пӯшидани онҳо офаридааст. Ҳамчунин барои ҳамин мо маторо барои бастани бадани худ истифода мебарем.

Дафъаи дигар мо алафро бофта, доман гардонидем, аммо аз сабаби савор шудан ба шикор шим берун баромад. Ин асли шим аст.

Пас аз даҳ ё бист ҳазор сол, куртка ба мисли матои бадан боз баромад. Азбаски матои гуногун инкишоф меёбад, ба мо лозим аст, ки ба сифати баланд талаботи моддӣ баландтар шавад, пас дар дафъаи оянда маводи нах ва абрешим пайдо шуданд.

Намоиши телевизионии мо CCTV 10, намоиши бо номи "Неҷдодони зебоӣ" намоиш дода шуд, дар он гуфта шудааст, ки вақте ки дар давраи Мағоза аст, яъне 7 ҳазор сол пеш, мо рангеро пайдо мекунем, ки ягон расми сафолиро пайдо мекунем, дар он расм ҳаст, одамон дар рӯи он он матоъ ва шим мепӯшад.Матоъ торафт тамом шуда истодааст, як гиребон ва остин баромад, сипас роҳбар бархост.

Матоъе, ки баромад, таърихи тӯлонӣ дорад ва олоти истеҳсолот бо ҳам алоқаманд аст. Вақте ки матоъ баромад, фоиданок ва бадеӣ дошт. Бо пешрафти рӯзгори мо, фикр мекунам, ки матои мо беш аз пеш пеш меравад.